Alwijn ten Cate volgt Joseph Vos op.
Namens Molenstichting Noord Brabant danken wij Joseph Vos voor zijn enorme inzet voor met name de watermolens in Brabant. Samen met Riet Meijer heeft hij enorm veel bereikt op het gebied van de watermolens in o.a het Dommel gebied. Bij de vele projecten zoals Watermolenlandschappen en klimaatadaptatie en De Pilot watermolenlandschappen groen woud is zijn rol van grote betekenis geweest!
Graag geven wij Alwijn ten Cate de gelegenheid zich te introduceren:
Afgelopen zomer vroeg Joseph Vos of ik hem wilde opvolgen als bestuurslid van De Molenstichting Noord-Brabant. Ik was net gestopt als dagelijks bestuurslid van het waterschap Brabantse Delta en wilde graag naast mijn werk als strateeg en (programmamanager) bij de overheid me voor het Brabantse landschap blijven inzetten. Zeker toen ik hoorde dat ik me mocht inzetten voor het Erfgoed Deal project Watermolenlandschappen en klimaatadaptatie was ik meteen verkocht. Inmiddels ben ik volop met de watermolens aan de slag en draag ik mijn steentje aan het bestuur bij.
Ik doe dit met veel plezier omdat bij molens alle vraagstukken op het gebied van cultuur, energie en landschap bij elkaar komen. Vroeger waren ze een oplossing bij het waterbeheer en het gebruik van energie om zaken te kunnen produceren. De molens zijn een beetje in de vergetelheid geraakt maar gelukkig zijn ze nu weer terug. Met name watermolens zijn de oplossingen om bij de klimaatverandering te zorgen voor droogtebestrijding, biodiversiteit, tegen wateroverlast en een prachtige manier om te recreëren. Zeker zo belangrijk is dat we de watermolens een mooie toekomst kunnen geven zodat dit prachtige culturele erfgoed behouden blijft.
Als kind was ik al gefascineerd door watermolens en waterbeheer. Ik heb aan de molendriegang in de Nieuwe Driemanspolder bij Leidschendam veel geroeid en daar leerde ik hoe deze polder door de drie windmolens droog gemalen werd en later werd ingezet voor het beheersen van het peil in de polder. Schaatsen deden we in de winter op de Rottemeren aan de molenviergang bij Zevenhuizen. Ik heb deze molens vaak bezocht. Mijn familie komt oorspronkelijk uit de Achterhoek en mijn opa nam me mee naar de voor mij toen allermooiste molen. De Mallumsche Molen in Eibergen. In de familie ging het vaak over deze onderslag watermolen en hoe deze al jaren zorgde voor het mooie landschap. Laat juist onderslag watermolens het project zijn waarvoor ik in Brabant voor aan de sla ga. Ik kende de prachtige watermolens van Venbergen, Opwetten en Spoordonk in Brabant toen nog niet maar wel het schilderij “Collse Watermolen” van Vincent van Gogh. Vandaar dat ik bij deze molen op de foto sta. Deze foto zegt namelijk alles over cultuur, watermolen, landschap, energie, waterbeheer, biodiversiteit en recreatie.